வரசொல்லுங்கள் அவளை ...

அவள் 

வசந்த காலத்து 

வண்ணத்துபூச்சி.

உயிரை உரசினாள்

வண்ணக் காயங்கள்

உடன் நடந்தாள்

மகரந்த சுவடுகள்

தனித்து பறந்தாள்

வெறுமை தடயங்கள்.

நினைவுகளின் 

நிழலில் 

இது 

உயிர் 

உதிர் காலம்.

ஏக்கங்களின் கோடையிலும் 

தாக்கங்களின் குளிரிலும் 

வறண்டு போகும் 

சூன்யத்தின் கல்லறை

என்

எதிர்காலம்.

வழி தெரிந்தால் 

உயிர் பசித்தால் 

வரசொல்லுங்கள் 

அவளை.

என்

கல்லறை பூக்களில் 

காதல் நிரப்பி 

வைத்திருப்பேன்.

ஒரு கைக்குட்டை க(வி)தை

இருண்ட வானம்

கலைந்த கூட்டம் 

மழை பயம் 

கைபேசி ஞாபகத்தில் 

கைக்குட்டை 

மறந்து சென்றிருந்தாய் .

என்

காதலையும்தான்.

உன் மேசையில் 

ஒய்யாரமாய் 

உட்கார்ந்திருந்தது 

அந்த 

அனாதைக் குழந்தை.

உன் 

கை(க்)குட்டை.

என்

கை நீளம்.

கபளீகரித்தேன்.

சாளரம் 

நோக்கினேன்.

மழை வருமா 

தெரியவில்லை .

கவிதை 

வந்துவிட்டது !

கைக்(கூ) குட்டை

(பெரும்பாலும் வெள்ளை கைக்குட்டை பற்றி..... )                            

வரைந்த 

ஓவியத்துக்கு 

தூசு துடைக்கும் 

தூரிகை. 

------------------------------------------------------------------------

தும்மல் 

தூவானம் 

நீ 

வெள்ளை குடை .

------------------------------------------------------------------------

அட !

சதுர நிலா !!!!

------------------------------------------------------------------------

உன் 

விதவை 

தோழி.

------------------------------------------------------------------------

உன் 

உள்ளங்கை

உலகத்தின் 

குட்டி 

விடியல்.

------------------------------------------------------------------------

உன்னதைப்

போலவே

களங்கமில்லாத 

கைத்தறி 

கற்பு.

------------------------------------------------------------------------

உன் 

மின்னல்

சிரிப்பின் 

சின்ன 

பிரதி. 

------------------------------------------------------------------------

காந்தள் 

கரங்களில் 

கள்ளுண்ணும் 

பட்டாம்பூச்சி. 

காந்தள் --> ஒரு சிவந்த மலர் 

கள் --> வியர்வை 

------------------------------------------------------------------------

கல்யாணம் 

ஆகியும் 

பிரம்மச்சாரி.

(கூடவே  இருந்தாலும் கட்டிலில் இடமில்லை )

------------------------------------------------------------------------

உன் 

வியர்வை 

(பனி) துளி 

அருந்தும் 

வெல்வெட்டு 

பூச்சி. 

------------------------------------------------------------------------

உன் 

சிவந்த மொட்டில்

வெள்ளை இதழ்கள்.

சிவந்த மொட்டு --> உள்ளங்கை

நாம்

நாம்

அன்றில்

மான்

மயில்

புறா

..

..

..

என்று

காதலர் பட்டியலிட்டோம் ...

நம்மை எங்கே

என்று

உடைந்து விட்டாய் .

மெல்ல

அணைத்து கொண்டாய்

அன்றிலுக்கு மேல்

நாம்

பார்க்க ....